Król Zygmunt III Waza ze swojego przywileju fundacyjnego uposażył parafię w ziemię – pole, które miało dać utrzymanie proboszcza.
Erectic Ecclesiane in Poczesna In Nomie Domini Amen. Dd perpetuam rei memoriał Bernardus miseratione Divina, tituli S. Joannis ante Portam Latinam S.R.E. Presbyter Cardinalis Maciejowski nuncupatus ex dispensatione S.Saedis Apostolice Praesul Cracovien Dux Severiensis, Inter multiplices nostrae Sollocitudinis Curar illam imprimis pro nostro Officio Pastorali Libernter suscipimus, ut guae salubria et etiam ad posteres cum omni certitudine dirigantur, et in dies majora sumant incrementa. (……)
(fragment tekstu erekcyjnego w oryginalnym zapisie.)
Parafia Poczesna powstała jako ogniwo diecezji krakowskiej. Tereny te od początku polskiej państwowości należały do Małopolski, historycznie to ziemia krakowska. Parafię wydzielono z parafii Zrąbice. W pierwszym okresie jej istnienia tworzą ją wsie: Poczesna, Zawada, Niewdzięczna (później Zawisna), Radziątków (później Nierada), Raków (później Zawodzie).
Dokument erekcyjny mówi, że wsie Niewdzięczna i Radziątków powstały na surowym korzeniu, zapewne to najbliższy czas ich powstania. Okolice na południowy-zachód od Poczesnej były nie zasiedlone lub zasiedlone bardzo rzadko. Były to obszary leśne mieszane sosnowo-dębowe. Drewno wykorzystywano do wytwarzania żelaza oraz papieru w papierni w Poczesnej, którą założył w początkach istnienia parafii Joachim Ocieski starosta olsztyński. Odsłaniane tereny wykorzystywano przy zakładaniu nowych wsi. Powstałe miejscowości pojawiały się w różnych zapisach w księgach metrycznych lub też w dokumentach z lustracji parafii czy to starostwa.
I tak w określonych latach w zapisach ksiąg parafialnych rejestrujących najważniejsze wydarzenia z życia człowieka: chrzest, ślub, śmierć pojawiają się następujące miejscowości:
- 1631 r. – Bargły, Całka, Klepaczka, Łysiec
- 1662 r. – Wanaty
- 1703 r. – Hutka nazwa części Nowej Wsi
- 1722 r. – młyny Wały Hutki
- 1727 r. – Mazury Koło Nierady
- 1729 r. – Młynek
- 1748 r. – Kukuły
- 1769 r. – Karczowa Droga
- 1779 r. – Kręciwilk
- 1772 r. – Modrzejowszczyzna
- 1783 r. – Klepaczka
- 1786 r. – Furmanowizna
- 1789 r. – Adamowizna za Wartą
- 1791 r. – Lepis
- 1792 r. – Romanowizna nowa część Klepaczki
- 1793 r. – Borek folwark i Karolina dwór starosty
- 1796 r. – Badory
- 1803 r. – Wymysłów koło Słowika
- 1803 r.– Zdechlowizna
- 1804 r. – Dębowiec nowa kolonia
- 1805 r. – Poraj pustkowie.
Obecny Kościół zbudowano w latach 1870-1877 wysiłkiem parafian i kolejnych proboszczów. Konsekrowany 14 września 1878 roku przez biskupa Włocławskiego Wincentego Chościak – Bopiclę. Zniszczony został w ostatnich dniach II wojny światowej od wybuchów pocisków artyleryjskich i bomb lotniczych, które spowodowały pożar plebanii. Odremontowany i odmalowany został w 1949 roku staraniem ks. Boguchwała Toury, który odbudował też częściowo plebanie. Kolejni proboszczowie wybudowali wikariatkę, ukończyli remont plebanii, powiększyli cmentarz grzebalny. Za ks. Stanisława Szafrańca doprowadzono gaz do kościoła i plebanii oraz wodę na cmentarz, zbudowano ubikacje przy kościele i przy cmentarzu, nowe ogrodzenie wokół cmentarza, nową radiojonizację w kościele i boazerię w prezbiterium, nową dzwonnicę z napędem elektrycznym. Odwodniono świątynię, położono na niej nowe tynki, ogrodzono ją. Na terenie parafii istnieje kaplica mszalna w Osinach. Budowę rozpoczyna jeszcze ks. Józef Zyszczak, a dokończył ks. Stanisław Szafraniec. Zbudowano nadto w ostatnich latach staraniem ks. Stanisława Szafrańca kaplicę mszalną w Hucie Starej oraz kaplicę przedpogrzebową przy kościele parafialnym